متن ادبي در مورد روز کتاب و کتابخواني
کتاب، مقبولترين و نزديکترين چيز به طبع آدميان است که نه فراموش ميشود و نه تغيير مييابد. نگاه به کتاب، لذت تو را فزوني ميدهد و ميل تو را در فراگيري دانش، شديدتر ميسازد. زبان تو را گوياتر، سخنان و بيان تو را فصيحتر، جان تو را مسرورتر و سينه تو را فراختر ميکند و براي تو در ديدگاه عامه مردم، مقام و بزرگي و نزد بزرگان و مسئولان، دوستي و احترام به ارمغان ميآورد. از مطالعه کتابي در مدتي کوتاه و در عرض يک ماه، مطالبي ميتوان آموخت که درطول يک عمر، از زبان و دهان مردم نميتوان شنيد.کتاب، هم نشيني است که تو را خسته و ملول نميسازد، دوستي است که تو را فريب نميدهد، رفيقي است که به تو آزار نميرساند، بلندنظر و جوانمردي است که تو را گرفتار يکنواختي و روزمرگي نميسازد و همسايهاي است که در کار تو تأخير روا نميدارد.
متن مجری روز کتابمتن مجری روز کتاب
کجاست مونسي مانند کتاب که نخوابد، مگر به همراه تو و سخن نگويد، مگر هنگامي که تو خواسته باشي؟ در کجاي جهان امينتر از کتاب و رازدارتر از آن مي يابي که رازهاي تو را نگاه دارد و نگهبان منافع تو باشد؟ کجاست اندرزدهندهاي که تو را به نشاط آورد و بازدارندهاي که تو را شيفته خود سازد؟گويا هميشه و همه جا رسم بر اين بوده که هرکس کتابي امانت گرفت، پس ندهد يا بال و پر شکسته به آشيان بازش آرد. حال صاحبان کتاب که محبوب خود را با اين سر و وضع بازمي يابند، نگفته پيداست.
متن ادبي در مورد روز کتاب و کتابخوانيخط و خال دوست را به تو نمايانده اند و با لحني فصيح ميگويند: اقرء؛ بخوان کتاب جمال ما را! بخوان ديوان پررمز و راز آفرينش ما را! بخوان به نام آن که لب هاي تو را از خون بسته گل سرخ آفريد!
خداوند، زيبايي را به انسان آموخت. خداوند در بزم ماهرويان دو عالم، چيزهايي در گوش انسان زمزمه کرد. يک روز انسان، در سحري ازلي بيدار شد و از خداوند، وقت ملاقات گرفت.خداوند، نويسنده«نون و القلم» است، خداوند شعر را آفريد تا کتاب آفرينش را ترجمه کند.
هر نويسندهاي فرشتهاي است که روزي معرفت آدميان را نازل ميکند.من ميگويم: خوانندگان، بازماندگان سلسله جبال آوازند.
يک کتاب را درنظر بگيريد، مشرق کتاب، مد «بسم الله» است. سراسر کتاب، زير تابش اشراق بسم الله قرار دارد. مشرق، «بسم الله الرحمن الرحيم» است.مطلب کتاب و کتابخواني
به همه کتاب ها نبايد به يک چشم نگاه کرد! برخي کتاب ها، به هر رنگي در مي آيند، تا آدم را رنگ کنند و هر چيزي که رنگ الهي نداشته باشد، زود رنگ مي بازد. به بعضي کتاب ها اصلا نبايد نگاه کرد حتي اگر مصور باشند. بعضي کتاب ها آدم را بازي مي دهند؛ اين کتاب ها معمولا آدم را راضي نمي کنند. آدم بايد خودش قاضي باشد. بعضي کتاب ها يک «دام» هستند و برخي ديگر«صد دام». کتاب هاي گمراه کننده، مثل غذاهاي مسموم هستند؛ با اين تفاوت که غذاهاي مسموم، فقط با «جسم» آدمي سر و کار دارند، اما کتاب هاي گمراه کننده، «روح» را فاسد مي کند. جمله هاي زيبا در مورد کتاب و کتابخواني
«کتاب ها دو جورند: کتابهايي که وقتي با آنها محشوري، تنهايي و کتابهايي که وقتي تنهايي، با آنها محشوري».«کدام محروم ترند؟ کسي که کتاب خوب دارد، ولي وقت ندارد يا آن که وقت دارد، ولي کتاب خوبي در دست ندارد؟».
«وقتي کتابهاي خوب را بد تبليغ کنند، مثل اين است که کسي با صداي خرناس، ديگران را به استراحت دعوت کند».«کتاب، عسل است… لطفاً مواظب زنبورهاي تقلبي باشيد».
«کتاب خوب، عسل طبيعي است، احوال ذائقه شما چطور است؟».«پيش از آنکه کتاب هاي بد، ما را به آتش بکشند، خوب است ما با آب معرفت بشوييمشان».
«اگر با خواندن يک کتاب خوب، به هيچ يک از اهدافتان نرسيديد، لطفا اهدافتان را تغيير دهيد».«دفن کتاب فاسد و مرده، وظيفه خواننده اي است که ميخواهد سالم و زنده بماند».
«کتابي که حرفي براي گفتن داشته باشد، حرف ندارد».«ناداني بد است، ولي از آن بدتر، بدداني است که از بدخواني ميآيد».
«کتاب بد، کتابي است که در جواني پير شده و کتاب خوب، کتابي است که هرچه ميگذرد، جوانتر ميشود».«کتاب بد، تو را خسته ميکند، ولي کتاب خوب را تو خسته ميکني، از بس مکرر ميخواني».
«فرق جامعه غربي و اسلامي در اين است که آنجا اثر«من» مطرح است و اينجا «اثر» من».«به نظر يک ناشر پول دوست، هر کتابي که «سودآور» نباشد، «سوز آور» است».
«خواننده زيرک کسي است که قبل از خواندن يک کتاب شيطاني، بتواند دست ناشر و نويسنده را بخواند».«اگر واقعاً کتاب خواني، يک برگ از کتاب وجود خودت را بخوان!».