به يکى از دوستان گفتم : ((خاموشى را از اين رو برگزيده ام که : در سخن گفتن ، زشت و زيبا بر زبان مى آيد، و چشم بدانديشان فقط بر سخن زشت مى افتد. ))

دوستم پاسخ داد: ((آن خوشتر که دشمن بد انديش يکباره کور گردد، تا چشمانش را نتواند باز کند )) (زيرا نيکى را نيز بدى جلوه مى دهد.)

هنر به چشم عداوت ، بزرگتر عيب است

گل است سعدى و در چشم دشمنان خار است

نور گيتى فروز چشمه هور

زشت باشد به چشم موشک کور